orant
 
Encyklopedia PWN
orant
[łac. orans, ˜ntis ‘modlący się’],
ikon. postać stojąca frontalnie w pozie modlitewnej (ze wzniesionymi ku górze rękami i rozwartymi dłońmi);
przedstawienia orantów występowały w sztuce starogreckiej (postacie kobiece), wczesnochrześcijańskiej (malarstwo katakumbowe), bizantyńskiej i romańskiej; w sztuce chrześcijańskiej oranci symbolizują dusze zbawionych, występujących także w roli orędowników i adorantów.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Blacherniotissa, Matka Boża w pozie orantki, ikona, pocz. XIII w.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia