opylacz
 
Encyklopedia PWN
opylacz,
urządzenie roln. służące do nanoszenia na rośliny uprawne sproszkowanych pestycydów w celu niszczenia szkodników, gł. owadów (opylanie);
rozróżnia się o. ręczne, konne i ciągnikowe; na dużych powierzchniach stosuje się opylanie z samolotu; strumień powietrza wytwarzany przez wentylator lub miech porywa dozowany ze zbiornika proszek i wydmuchuje go przewodami na zewnątrz w postaci chmury pyłu; ob. w Polsce ze względu na konieczność ochrony środowiska wyszły z użycia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia