opus
 
Encyklopedia PWN
opus
[łac., ‘dzieło’],
arch. termin pochodzący z rzymskiej i średniowiecznej praktyki budowlanej;
stosowany (z odpowiednim przymiotnikiem) na określenie wątku muru (np. opus reticulatum — o sieciowym układzie kamieni), rodzaju tynku, układu mozaiki i posadzki (np. opus alexandrinum — dekoracyjna okładzina z płyt marmurowych ułożonych we wzory) oraz systemu konstrukcyjno-budowlanego (np. opus francigenum — „francuski” sposób budowlany, tzn. gotycki); także nazwa techniki wykonania i zdobienia w różnych dziedzinach rzemiosła artystycznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia