ofiara wieczysta
 
Encyklopedia PWN
ofiara wieczysta, ofiara dziesiątego grosza,
podatek dochodowo-gruntowy uchwalony 1789 przez Sejm Czteroletni,
w dobrach szlacheckich wynosił 10% (dziesiąty grosz) stałych dochodów z ziemi uprawnej, w duchownych (z pewnymi wyjątkami) — 20%; ofiary wieczystej utrzymała się na ziemiach II i III zaboru pruskiego w znacznie wyższym wymiarze (odpowiednio 24% i 50%), następnie w Księstwie Warszawskim (według stopy pruskiej) i Królestwie Polskim (24%); 1866–68 została zastąpiona innymi podatkami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia