oczko polodowcowe
 
Encyklopedia PWN
oczko polodowcowe,
hydrol. niewielkie, płytkie (do 5 m), okrągłe lub owalne jezioro powstałe w zagłębieniu po stopionej bryle martwego lodu lub lodu gruntowego;
o.p. występują licznie na obszarach ostatniego zlodowacenia, np. na Pojezierzu Mazurskim, Pojezierzach Pomorskich, na Litwie, także w Tatrach; formy podobne do o.p. powstają też w strefie rzeźby peryglacjalnej wskutek wytapiania się soczewek lodu gruntowego z pingo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia