oczep
 
Encyklopedia PWN
oczep,
bud. pozioma belka wiążąca górne końce słupów drewnianej ściany szkieletowej lub ustawionych szeregowo pali fundamentowych;
służy do usztywnienia konstrukcji oraz podparcia ułożonych na o. belek stropowych lub dachowych, rusztu fundamentowego, a niekiedy wyżej położonych części budowli.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia