ocet
wodny roztwór kwasu octowego, przeznaczony do celów spoż., otrzymywany przez fermentację octową lub przez rozcieńczenie stężonego kwasu octowego.
[łac. acetum],
ocet
Encyklopedia PWN
Zależnie od metod otrzymywania rozróżnia się 3 rodzaje octu: fermentacyjny, drzewny i syntetyczny; ocet fermentacyjny otrzymuje się metodą fermentacji octowej wodnych roztworów (6–10%) alkoholu etylowego, przy współudziale bakterii octowych z rodzaju Acetobacter, w generatorach octowych lub acetatorach; ocet drzewny, obecnie nie produkowany, otrzymywano ze specjalnie oczyszczonego kwasu octowego, pochodzącego z suchej destylacji drewna; ocet syntetyczny uzyskuje się przez utlenienie aldehydu octowego, otrzymywanego z alkoholu etylowego lub acetylenu; w Polsce najbardziej rozpowszechniony jest 6% i 10% o. fermentacyjny ze spirytusu (spirytusowy); zależnie od użytego do fermentacji surowca otrzymuje się ocet: spirytusowy, winny, owocowy, piwny, miodowy, słodowy i in.; ocet jest stosowany jako przyprawa do potraw, do konserwowania różnych środków spoż. (ma właściwości antyseptyczne), do produkcji marynat i musztardy; ocet spirytusowy niekiedy jest doprawiany ziołami (np. estragonem).
