ocena szkolna
 
Encyklopedia PWN
ocena szkolna,
pedag.:
1) Wypowiedź o charakterze wartościującym, informacyjnym i motywującym, dotycząca stanu wiedzy, kompetencji, sprawności, a także postaw i zachowania uczniów. Celem o.sz. jest pobudzenie i wspomaganie całościowego rozwoju uczniów, motywowanie ich do dalszej pracy, wdrażanie do systematycznej aktywności poznawczej, samokontroli i samooceny, dostarczenie informacji zwrotnej, umożliwienie porównywania wyników kształcenia (na poziomie danej szkoły, regionu bądź kraju) oraz doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktycznej. O.sz. może być wynikiem oceniania wewnątrzszkolnego, pozostającego w gestii nauczycieli danej szkoły, oraz zewn., organizowanego przez centralne i okręgowe komisje egzaminacyjne. W Polsce w szkole podstawowej w klasach 1–3 obowiązuje ocenianie opisowe (ze wszystkich zajęć oraz zachowania), natomiast w klasach 4–6 oraz w gimnazjum i szkole średniej stosuje się w odniesieniu do przedmiotów końcowe roczne oceny klasyfikacyjne wg skali 1–6 (1 — niedostateczny, 2 — dopuszczający, 3 — dostateczny, 4 — dobry, 5 — bardzo dobry, 6 — celujący), a w odniesieniu do zachowania — wg skali: nieodpowiednie, poprawne, dobre i wzorowe. O ile skala ocen końcowych rocznych jest wspólna dla wszystkich szkół w Polsce, o tyle statut danej szkoły może ustanowić odmienne formy ocen śródrocznych (np. skala 1–10, literowo — a, b, c ... , bądź opisowo).
2) W szerszym znaczeniu rezultat procesu wartościowania działalności szkoły. Tak ujęta o.sz. odnosi się nie tylko do uczniów, lecz również do wyników tzw. ewaluacji pracy dydaktycznej i organizacyjnej danej placówki oświat., jej dyrekcji i nauczycieli.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia