obrotówka,
teatr centralnie położona część podłogi sceny mogąca obracać się wokół własnej osi;
obrotówka
Encyklopedia PWN
umożliwia szybkie zmiany dekoracji (za dekoracją ustawioną na przednim jej półkolu znajduje się druga, ukazywana przez obrót); o. po raz pierwszy użyto w teatrze w Monachium (1869), a w Polsce — w Teatrze Polskim w Warszawie (1913); bywa stosowana jako efekt inscenizacyjny (np. Wesele S. Wyspiańskiego, reż. A. Hanuszkiewicz, Teatr Powszechny w Warszawie, 1963).
