nizinne czarno-białe bydło
 
Encyklopedia PWN
nizinne czarno-białe bydło, bydło fryzyjskie,
rasy bydła mięsno-mlecznego o umaszczeniu czarno-białym; wywodzą się od bydła wyhodowanego na nizinach w dawnej Fryzji;
pol. rasa bydła czarno-białego pochodzi od bydła sprowadzonego w XVII w.; obecnie hodowane na terenach nizinnych niemal w całej Polsce; pogłowie tej rasy stanowi ponad 90% stanu liczebnego bydła w kraju; średniej wielkości; wys. w kłębie buhajów 130–140 cm, krów 125–135 cm; masa ciała buhajów 900–1000 kg, krów 580–670 kg; dobrze umięśnione, wcześnie dojrzewające (pierwsze wycielenia w wieku 24–32 mies.), długowieczne; łatwo się aklimatyzuje; odznacza się dobrą zdolnością do opasu; budowa i masa są uzależnione od warunków bytowania; roczna wydajność ponad 4800 kg mleka (zawartość tłuszczu ponad 4,1%, białka ok. 3,3%). W innych krajach są także hodowane rasy bydła czarno-białego, m.in. czarno-białe bydło holenderskie — w większości krajów Europy, USA, w Ameryce Południowej, Afryce, Australii i Japonii — masa ciała do 1000 kg, nawet ponad 8000 kg mleka rocznie; czarno-białe bydło niem. — o zasięgu ogólnoświat., masa ciała do 1200 kg, 5000–7000 kg mleka rocznie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia