nitroceluloza
 
Encyklopedia PWN
otrzymywana przez działanie na celulozę mieszaniną stężonych kwasów: azotowego HNO3 i siarkowego H2SO4 (tzw. mieszanina nitrująca); do wyrobu n. stosuje się celulozę drzewną bieloną lub linters (krótkie włókna bawełny); w zależności od składu mieszaniniy nitrującej uzyskuje się n. o różnym stopniu estryfikacji, a zatem o różnych właściwościach i zastosowaniu. Do wyrobu lakierów i klejów nitrocelulozowych są przeznaczone (rozpuszczalne w estrach i ketonach) azotany o zmniejszonym ciężarze cząsteczkowym i zawartości azotu 11,0–12,3%; taka nitroceluloza jest znana pod nazwą koloksylina lub bawełna kolodionowa; do wyrobu lakierów i klejów rozpuszczalnych w etanolu stosuje się nitrocelulozę o zawartości 10,0–10,5% N. Bardzo duży ciężar cząsteczkowy ma nitroceluloza dynamitowa o zawartości 12,1–12,3% N, służąca — w połączeniu z nitrogliceryną — do wyrobu dynamitów. Najważniejszym zastosowaniem nitrocelulozy jest wytwarzanie prochów bezdymnych; azotany zawierarające 13,00–13,45% N i 11,0–12,3% N, zw. piroksyliną lub bawełną strzelniczą, służą do wyrobu prochów nitrocelulozowych i nitroglicerynowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia