neurastenia
 
Encyklopedia PWN
neurastenia
[łac. < gr. neúron ‘nerw’, asthéneia ‘bezsilność’, ‘słabość’],
zespół asteniczny, zespół przewlekłego zmęczenia,
med. wychodząca z użycia nazwa jednej z postaci nerwicy;
cechuje się stałym poczuciem osłabienia, zmęczenia i wyczerpania, pobolewaniem głowy, zaburzeniami snu i łaknienia, a czasem innymi mało specyficznymi dolegliwościami somatycznymi, które wskazują na zakłócenie czynności autonomicznego układu nerwowego; objawy asteniczne bywają traktowane jako objawy nerwicowe (nerwica neurasteniczna), a ich powstanie wyjaśnia się wpływem konfliktów międzyludzkich lub wewnątrzpsychicznych, np. nieumiejętnością radzenia sobie z przewlekłym konfliktem w stosunkach z innymi ludźmi lub z sobą samym, nieaprobowanymi uczuciami itp.; w leczeniu podstawową rolę odgrywa psychoterapia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia