nekrologi

nekrologi

[łac. < gr.],

w średniowieczu i czasach nowożytnych księgi prowadzone przy ważniejszych kościołach (katedrach) i klasztorach, do których wpisywano imiona zmarłych duchownych, członków bractw działających przy kościele oraz świeckich dobroczyńców w układzie dat dziennych i miesięcznych (zwykle bez podania roku) ich śmierci;

zapisy miały przypominać o obowiązku modlitwy lub odprawienia nabożeństwa w intencji zmarłych. W Polsce do najważniejszych nekrologów należą: nekrolog lądzki (zapiski od XII do XVIII w.), nekrolog klasztoru Norbertanek w Strzelnie (rękopis z XVII w., zapiski od XII w.), nekrolog klasztoru Świętego Wincentego we Wrocławiu (rękopis powstawał od 2. połowy XIII w. do XVI w., zapiski od XII w.), nekrolog benedyktynów lubuskich (rękopis z XVII w., zapiski od XI w.). W prasie XIX-wiecznej drukowane zawiadomienia o zmarłych, które w 2. połowie stulecia przybrały specyficzną formę i stylistykę; nekrologi są zamieszczane przez rodzinę, znajomych, instytucje w prasie do czasów współczesnych.