nawigacja zwierząt

nawigacja zwierząt,

wykorzystywana w orientacji przestrzennej (drugorzędowej) zdolność ustalania przebiegu (zwłaszcza kierunku i długości trasy) ruchu lokomocyjnego (np. lotu);

oparta na cechach naziemnych (tzw. nabieżnikach — nawigacja terrestryczna) bądź na zliczaniu długości przebytej prostoliniowej drogi względem stałych fiz. znaków pozwalających na utrzymanie wobec nich azymutu (nawigacja zliczeniowa); wreszcie oparta na ustalaniu położenia geogr. na podstawie położenia na niebie w danym czasie ciał niebieskich, jak Słońce i in. gwiazdy, Księżyc (nawigacja astr.); nawigacja kierowana polega na podążaniu za innym osobnikiem lub po pozostawionych przezeń śladach.