nasciturus
 
Encyklopedia PWN
nasciturus
[łac.],
prawo dziecko poczęte, lecz jeszcze nie urodzone;
nasciturus może być podmiotem niektórych praw i obowiązków z zakresu prawa cywilnego; jeśli przepis ustawy tak stanowi, może nabyć prawo (np. spadek) pod warunkiem, że urodzi się żywe; stanowi to wyjątek od zasady, iż osoba fiz. uzyskuje zdolność prawną z chwilą urodzenia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia