naoczność
 
Encyklopedia PWN
naoczność,
filoz. w teorii poznania — cecha niektórych spostrzeżeń i przedstawień, związana z doznawaniem treści wrażeniowych, zmysłowych i emocjonalnych;
różne typy naoczności wyróżniała i analizowała fenomenologia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia