nan-ga, bunjin-ga,
styl i szkoła w malarstwie japońskim;
nan-ga
Encyklopedia PWN
uprawiany przez artystów z kręgów lit. XVIII–XIX w., opierających się na tradycji chiń.; artyści ci, podobnie jak ich chiń. poprzednicy, starali się w swoich pracach o zachowanie indywidualności; często byli konfucjańskimi uczonymi, poetami lub artystami kaligrafii; fascynowała ich chiń. kultura, zwłaszcza krajobrazowe malarstwo dyn. Yuan, Ming i Qing (XIII–XIX w.); w przeciwieństwie do innych szkół malarskich w Japonii, szkoła n.-g. nie opierała się na związkach rodzinnych; do wybitnych przedstawicieli stylu n.-g. należeli m.in.: Yanagisawa Kien (1706–58), Uragami Gyokudō (1745–1820), Tani Bunchō (1763–1840), Nakabayashi Chikutō (1776–1853).
