monochord
instrument muz. z grupy chordofonów;
[gr.],
monochord
Encyklopedia PWN
jedyna struna, oparta na ruchomym podstawku, napięta nad podłużnym, czasem wyskalowanym rezonatorem; w staroż. Grecji zw. kanonem, służył do badania stosunków liczbowych między interwałami; spotykany też w muzyce ludów prymitywnych.
