monachijska szkoła

monachijska szkoła, monachijczycy,

szt. plast. nieprecyzyjny, obiegowy, przyjęty również w literaturze przedmiotu, termin określający malarstwo i artystów środowiska monachijskiego w XIX i na pocz. XX w.;

w grupie Polaków działających w Monachium byli m.in. J. Brandt, A. i M. Gierymscy, J Kossak; ich twórczość koncentrowała się na pol. tematyce, często interpretowanej w sposób emocjonalny (inspiracje poezją nar., przywoływanie pol. scenerii, kostiumów, pejzażu, wydarzeń hist.).

Gierymski Maksymilian, Polowanie w lesie, 1872 — Muzeum Narodowe, Warszawa

Gierymski Maksymilian, Pejzaż o wschodzie słońca, 1869 — Muzeum Narodowe, Warszawa