miotacz ognia
 
Encyklopedia PWN
miotacz ognia,
broń do zdalnego rażenia wojsk. obiektów obronnych i sprzętu oraz inicjowania pożarów strumieniem palącej się płynnej substancji chem., wytłaczanej z dużą prędkością pod ciśnieniem sprężonych gazów (z butli lub wytworzonych w generatorze, np. w wyniku spalania prochu);
przenośny, zmechanizowany (np. montowany na czołgu) lub stacjonarny; używany od I wojny światowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia