miony
 
Encyklopedia PWN
miony
[gr.],
μ,
nietrwałe cząstki elementarne obdarzone ładunkiem elektr. (μ+, μ) o masie 105,7 MeV;
należą do grupy leptonów; mion μ+ wraz z elektronem e tworzy nietrwały stan związany — mionium — podobny do atomu wodoru (proton zastąpiony przez μ+); m. powstają w oddziaływaniach słabych (np. rozpadach mezonów i barionów oraz w oddziaływaniach neutrin) i elektromagnetycznych (np. anihilacji elektron–pozyton); rozpadają się (średni czas życia ok. 2,2 · 10–6 s) na elektron (lub pozyton), neutrino i antyneutrino; m. odkrył 1937 C.D. Anderson i S.H. Neddermeyer.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia