miedzi(II) wodorotlenek
 
Encyklopedia PWN
miedzi(II) wodorotlenek, Cu(OH)2,
związek nieorganiczny, ciało stałe;
w.m. ma słabe właściwości amfoteryczne — roztwarza się w kwasach, tworząc sole, a świeżo strącony — także w mocnych zasadach, łatwo roztwarza się w roztworach amoniakalnych; jest składnikiem preparatów grzybobójczych stosowanych w ochronie upraw ziemniaka, roślin przem. i warzywnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia