melitopolski kurhan

melitopolski kurhan,

kurhan scytyjski na Ukrainie, w granicach m. Melitopol;

datowany na 2. poł. IV w. p.n.e.; zaliczany do tzw. książęcych zespołów grobowych; wysokość nasypu otoczonego rowem — 6 m, średnica — 40 m; nakrywał 2 grobowce katakumbowe z szybami wejściowymi, podziemnym korytarzem (dromosem) i komorą grobową oraz oddzielny grób 2 koni z uprzężą; grobowiec nr 1 zawierał szkielet kobiecy; zachowały się liczne aplikacje — złote blaszki z wytłaczanymi przedstawieniami zwierząt (pantery, dzika, lwa), także Ateny, Gorgony, brodatego mężczyzny (Satyra?), różnego rodzju rozetki zdobiące paradny strój; w dromosie tego grobowca znajdowały się resztki wozu, pochówek „służącej”, 11 amfor i brązowy kocioł; w grobowcu nr 2 złożono ciało dziecka (chłopca sądząc z obecności rytonu i kołczanu); znaleziono także złote okucie gorytu (sajdaka) z wytłaczanymi scenami przedstawiającymi epizody z życia Achillesa.