mediewistyka
 
Encyklopedia PWN
mediewistyka
[łac. medium aevum ‘średni wiek’],
gałąź historiografii zajmująca się badaniem dziejów średniowiecza [łac. medium aevum ‘średni wiek’], gł. eur., wyróżniająca się specyfiką warsztatu badawczego;
niewielka liczba zachowanych źródeł, ich fragmentaryczność i często przypadkowy charakter spowodowały konieczność udoskonalenia wstępnych etapów pracy badawczej, zwłaszcza wszechstronnej krytyki źródeł oraz związanych z mediewistyką nauk pomocniczych historii (dyplomatyka, paleografia, sfragistyka, heraldyka i in.); mediewistyka z konieczności posługuje się często metodą porównawczą i retrogresywną, co grozi mnożeniem trudno sprawdzalnych hipotez. We współcz. mediewistyce rosną tendencje do rozszerzania tradycyjnego zasobu źródeł przez sięganie do rezultatów badań archeologii i etnografii. Dzięki szczególnie rozwiniętemu warsztatowi w zakresie krytyki źródeł mediewistyka stała się laboratorium metod badawczych, przenoszonych następnie do innych działów historii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia