marker
 
Encyklopedia PWN
marker
[ang.],
znakująca radiolatarnia;
pracuje na częst. 75 MHz; emituje wiązkę sygnałową o wąskiej charakterystyce, skierowaną pionowo z ziemi do góry; w systemie niskiego podejścia do lądowania (ILS) markery są instalowane wzdłuż ścieżki schodzenia, zapewniając sprawdzenie odległości od progu pasa; marker zewnętrzny (OM) powinien być umieszczony w odległości 7,2 km, marker środkowy (MM) — w odległości 1050 m, marker wewnętrzny (IM) — w odległości od 75 do 450 m od progu pasa; podczas przelotu samolotu nad danym markerem odbiornik pokładowy przetwarza odebrany sygnał na odpowiedni sygnał dźwiękowy i świetlny (lampka odpowiedniej barwy).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia