mandragora

mandragora, Mandragora,

rodzaj z rodziny psiankowatych, obejmujący 5 gat. bylin występujących w obszarze śródziemnomor., Himalajach, zachodnim Turkmenistanie.

5 gat. bylin występujących w obszarze śródziemnomor., Himalajach, zachodnim Turkmenistanie; korzeń silnie zgrubiały; liście duże, tworzą odziomkową rozetkę; kwiaty duże, dzwonkowate, barwne; jagody jadalne, duże, barwy żółtej lub pomarańczowej; mandragora lekarska, M. officinalis, wysokość do 30 cm, występuje w stanie dzikim i bywa uprawiana w krajach śródziemnomor. dla korzeni i żółtych jagód (do 3 cm średnicy), używanych do produkcji leków uśmierzających bóle (w chorobie reumatycznej); jej silnie rozgałęziony korzeń (tzw. alrauna), o kształcie podobnym do sylwetki człowieka, był uważany w średniowieczu za potężny środek magiczny, z którym wiązano liczne legendy; roślina trująca.