mandorla
 
Encyklopedia PWN
mandorla
[wł.],
szt. plast. w sztuce chrześcijańskiej rodzaj aureoli otaczającej postać tronujących Jezusa lub Marii.
Ma kształt migdału lub owalu, na ogół o ostrych zakończeniach; stosowana od V w. (w rzeźbie monumentalnej, freskach i iluminacjach), popularna zwłaszcza w sztuce średniowiecznej, sporadycznie spotykana jeszcze w XVII w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia