makaron
produkt otrzymywany przez wysuszenie odpowiednio uformowanego ciasta z mąki pszennej o dużej zawartości glutenu (np. z pszenicy twardej), z dodatkiem jaj i soli.
[wł.],
makaron
Encyklopedia PWN
Pochodzi przypuszczalnie z Chin lub Japonii, od XV w. znany w Europie, rozpowszechniony zwłaszcza we Włoszech; makaron jest produkowany obecnie w sposób przem. i zaliczany do koncentratów spoż.; ciasto wyrabiane w mieszarkach, następnie formowane przez prasowanie, krojenie lub wytłaczanie w formach; makaron jest utrwalany w suszarkach okresowych lub ciągłych (do 12–13% wody); suszenie trwa ok. 40 min, w temperaturze dochodzącej do ok. 90°C. W zależności od kształtu i wymiarów rozróżnia się rurki (makaron właściwy, wł. maccaroni), nitki (m.in. spaghetti, wermiszel), taśmy (krajanka, kluski), kolanka oraz makarony galanteryjne (gwiazdki, muszelki itp.); makaron zawiera ok. 12% białka i ok. 75% węglowodanów; wartość energ. wynosi ok. 1500 kJ/100 g (ok. 360 kcal).
