mądrość

mądrość,

filoz.:

1) rozeznanie co do dobra i zła (Sokrates);

2) doskonały lub do najwyższego stanu doprowadzony rozum (Seneka Młodszy);

3) znajomość spraw boskich i ludzkich (Cyceron);

4) właściwa miara duszy (św. Augustyn);

5) umiejętność trafnego posługiwania się rozumem i czynienia tego, co najlepsze (R. Descartes);

6) wiedza, która uczy osiągać szczęście (G.W. Leibniz);

7) rzadko osiągalny szczyt wiedzy (D. Hume);

8) umiejętność używania rzeczy zgodnie z naturą (G. Vico);

9) zręczność w wyborze środków dla własnego największego dobra (I. Kant);

10) umiejętność bezpośredniego poznania wartości (M. Scheler).