macica perłowa

macica perłowa,

wewnętrzna, przylegająca do ciała warstwa muszli mięczaków, o delikatnej, blaszkowatej strukturze;

dzięki załamywaniu światła u wielu mięczaków mieni się tęczowo (iryzuje); używana do wyrobu i wykładania (intarsji) przedmiotów ozdobnych, zwłaszcza od XV do XIX w..