łyżwy
 
Encyklopedia PWN
łyżwy,
sprzęt sport. służący do poruszania się (ślizgania) po lodzie.
łyżwy do jazdy figurowej są krótkie, o płozie szer. 3–4 mm lekko wygiętej w łuk i szpicu wyposażonym w ząbki; łyżwy do jazdy szybkiej, tzw. panczeny, mają płozy dł. ok. 40 cm i ostrza wąskie (0,9–1,3 mm) bez wygięcia w łuk, przylegające na całej długości do powierzchni lodu; łyżwy do hokeja na lodzie są krótkie, ale o płozie płaskiej i wąskiej (ok. 1,5–1,7 mm); do jazdy figurowej są całe wykonane ze stali, a do jazdy szybkiej i hokeja — płozy (ostrza) stalowe są zamocowane w obudowie z blachy aluminiowej (w celu zmniejszenia ciężaru); łyżwy każdego typu są przynitowane do podeszew obuwia, o innej konstrukcji dla łyżwiarstwa figurowego, łyżwiarstwa szybkiego i hokeja na lodzie. Łyżwy w formie kościanych płóz były używane przez człowieka już w neolicie, w XIII w. pojawiły się w Holandii pierwsze łyżwy o płozie z żelaza, oprawionej w drewno przymocowywane do obuwia rzemieniami, w poł. XIX w. w Ameryce wytwarzano już łyżwy całe ze stali; na terenie Polski najstarsze łyżwy (pochodzące z ok. V w. p.n.e.), wykonane z kości, znaleziono w Biskupinie. Do celów rekreacyjnych do niedawna używano jeszcze łyżew przymocowywanych stalowymi łapkami do zwykłego obuwia; obecnie do celów rekreacyjnych używa się łyżew do jazdy figurowej lub do hokeja.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia