licentia poetica

licentia poetica

[łac., ‘swoboda poetycka’],

tradycyjnie przyznawane poezji prawo do umotywowanej względami artyst. swobody w odstępowaniu od obowiązujących w danym języku norm semantycznych, składniowych, gramatycznych, prozodyjnych;

szerzej — swoboda poezji w odchodzeniu od wszelkiego rodzaju reguł i norm, życiowego prawdopodobieństwa, realiów, smaku estetycznego, logiki itp.