lechickie języki
 
Encyklopedia PWN
lechickie języki,
umowna nazwa północnej grupy języków zachodniosłowiańskich;
obejmuje: język pol. z dialektem kaszubskim oraz wymarłe dialekty pomor. Słowian na Rugii, w Brandenburgii i Meklemburgii (znane z zapisów imion i nazw miejscowych w źródłach niem.) oraz język połabski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia