ławra
w Kościele wschodnim od V w. zespół pustelni anachoretów, którzy nie prowadzili życia wspólnego, skupiony zawsze wokół kaplicy lub kościoła; później duży klasztor prawosławny, zależny bezpośrednio od synodu lub głowy Kościoła;
[ros. < gr. láura ‘ulica’, ‘klasztor’],