łasica długoogonowa
 
Encyklopedia PWN
łasica długoogonowa, Mustela frenata,
gatunek ssaka z rodziny łasicowatych;
występuje w różnych środowiskach — od lasu po porośnięte trawą obszary w Ameryce Północnej i Ameryce Południowej, od południowej Kanady po Boliwię i Wenezuelę; dł. ciała 20–35 cm, ogona 7–25 cm, masa ciała 85–200 g u samic i 200–360 g u samców; ubarwienie zimą w Kanadzie i północnej części USA jest białe z czarną końcową częścią ogona, w lecie oraz w ciągu całego roku w pozostałej części zasięgu brązowe na wierzchniej stronie ciała i żółte na spodzie, z czarnym zakończeniem ogona.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia