łabędź

łabędź, Cygnus,

rodzaj ptaków z podrodziny gęsi;

6 gatunków; duże, o bardzo długiej szyi i mocnych skrzydłach; 3 palce krótkich nóg, osadzonych w tyle ciała, są spięte błoną pływną; na ziemi poruszają się niezgrabnie, pływają bardzo dobrze; żywią się roślinami i bezkręgowcami wodnymi; monogamiczne; gniazda wśród trzcin i szuwarów, nad brzegami jezior i stawów; łabędź niemy, C. olor, długość do 170 cm, masa do 12,5 kg, rozpiętość skrzydeł 220–240 cm, śnieżnobiały, dziób pomarańczowoczerwony z czarną naroślą u nasady; płytkie, rozległe jeziora i stawy Europy, części Azji, zimuje w Afryce, Indiach i na Półwyspie Koreańskim; w Polsce głównie na Mazurach, Pomorzu i w Poznańskiem, chroniony; w Polsce bardzo nielicznie lęgnie się i, nieco liczniej, zimuje łabędź krzykliwy, C. cygnus, długość do 140 cm, rozpiętość skrzydeł do 193 cm, biały, dziób czarny, u nasady żółty; obszary północnej Szkocji, Skandynawii i Azji, zimuje głównie w Afryce; w czasie wędrówek pojawia się znacznie mniejszy od łabędzia krzykliwego — łabędź czarnodzioby, C. columbianus; łabędź trębacz, C. buccinator, w Ameryce Północnej.

Łabędź niemy