kwatera
 
Encyklopedia PWN
kwatera
[fr. < łac.],
szt. ogrod. część ogrodu wyodrębniona alejami, obramowana żywopłotami, szpalerami, rzędami drzew lub ogrodzeniem;
w kwaterze mógł znajdować się ogród kwiatowy, labirynt, kopiec widokowy, sadzawka, bosket lub ogród użytkowy; kwatera jest charakterystyczna głównie dla ogrodów XV–XVIII w.; oznacza również podstawowy element kompozycyjny parteru ogrodowego; urządzenie ogrodów kwaterowych, typowych zwłaszcza dla renesansu, było oparte na osiowej kompozycji kwater.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia