kwadrat magiczny
 
Encyklopedia PWN
kwadrat magiczny,
zespół liczb ustawionych w postaci kwadratowej tablicy, mający tę własność, że sumy liczb stojących w każdym wierszu, kolumnie lub na przekątnych są jednakowe (dla danego k.m.).
kwadrat magiczny a) był znany w Chinach ok. 2200 p.n.e.; kwadrat magiczny b) odkryto na jednym z miedziorytów A. Dürera pt. Melancholia — dodatkowo suma wszystkich liczb w każdym z 4 narożnych kwadratów wynosi tu 34, również suma liczb w 4 kwadratach narożnych (pojedynczych), jak wreszcie suma liczb w kwadracie środkowym (10 + 11 + 6 + 7 = 34); warto również zauważyć, że 2 środkowe liczby w ostatnim wierszu oznaczają datę ukazania się tego miedziorytu — 1514); kwadraty magiczne c) i d) mają następującą ciekawą własność: jeśli wszystkie liczby w tych kwadratach magicznych pomnożyć przez 10, a następnie do wszystkich otrzymanych liczb dodać 7 (w większym kwadracie magicznym) lub 9 (w mniejszym kwadracie magicznym), to otrzyma się znowu kwadraty magiczne zbud. z samych liczb pierwszych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dürer Albrecht, Melancholia, miedzioryt , 1514 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia