kurkowe bractwa
 
Encyklopedia PWN
kurkowe bractwa,
mieszczańskie organizacje strzeleckie, tworzone od XIII w. w celu przygotowywania mieszczan do udziału w obronie miasta;
najwcześniej pojawiły się w północnej Francji, Flandrii i Niemczech w związku z organizacją miejskich sił obronnych; w Polsce b.k. powstały w XIII–XIV w.; nazwa pochodzi od zawodów strzeleckich, których celem był drewniany lub blaszany kurek, urządzanych corocznie dla podniesienia sprawności bojowej mieszczan; najlepszy strzelec zostawał królem kurkowym; w niektórych pol. miastach b.k. przetrwały jako organizacje sport.-towarzyskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia