kseroftalmia

kseroftalmia

[gr. xērós ‘suchy’, ophtalmós ‘oko’],

med. choroba oka polegająca na wysychaniu spojówki i rogówki;

utrata przezroczystości, pogrubienie i zeschnięcie powierzchownych warstw oka może prowadzić do ślepoty; występuje w niedoborze wit. A, po przebyciu chorób oka (np. jaglicy), może być spowodowana urazami oka, bliznami powiek, niedomykalnością powiek, także ogólnym wyniszczeniem organizmu; leczenie przyczynowe.