krypteja
w starożytnej Sparcie jeden z etapów procesu wychowania (agoge);
[gr. krypteía ‘tajna służba’],
krypteja
Encyklopedia PWN
krypteja była rodzajem połączonego testu na spryt i wytrzymałość, efektem wprzęgnięcia prymitywnych rytów inicjacyjnych w system wychowawczy służący interesom państwa; w ramach kryptei młodzi chłopcy oddalali się z miasta, ukrywając się za dnia w górach i lasach, uzbrojeni jedynie w sztylety; musieli sami zdobywać sobie pożywienie, a przy okazji mieli dokonywać skrytobójczych napadów na tych spośród helotów, którzy w opinii dominującej klasy spartiatów stanowili zagrożenie dla stabilności władzy.
