kotwica
 
Encyklopedia PWN
kotwica,
element urządzenia kotwicznego statku wodnego lub część obiektów mocowanych do dna (np. pław, zastawnych sieci rybackich);
rodzaj ciężkiego haka, który opuszczony na dno i zaciągnięty wbija się jednym lub dwoma ramionami w osady denne; kotwica przeciwdziała dryfowi, ale pojedynczo nie utrzymuje obiektu w jednym miejscu, gdyż długość łańcucha lub liny kotwicy musi być większa niż głębokość kotwiczenia; znana od czasów, w których człowiek zaczął używać statków wodnych, m.in. jako drewniany krzywulec obciążony kamieniami; kotwicę podobną do współcz. kotwicy admiralicji (z poprzeczką) stosowali staroż. Rzymianie; wynaleziona 1821 kotwica patentowa (bezpoprzeczkowa) ma wychylne, płaskie ramiona obracające się na trzonie; nadaje się do umieszczenia w kluzie i jest gotowa do natychmiastowego użycia; najpopularniejszymi typami kotwicy patentowej są: kotwica Halla, kotwica Grusona, na jachtach kotwica Danfortha; na statkach śródlądowych stosuje się kotwice czteroramienne; do kotwiczenia długotrwałego używa się kotwic grzybkowych (talerzowych) zakopywanych w dno; do długotrwałego kotwiczenia niewielkich obiektów pływających stosuje się kotwicę martwą — wielościan z ciężkiego materiału, spirala wkręcona w dno.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia