kosynier
 
Encyklopedia PWN
kosynier,
żołnierz piechoty uzbrojony w kosę osadzoną pionowo (na sztorc) na drzewcu;
nazwa wywodzi się z czasów powstania kościuszkowskiego 1794, kiedy z powodu braku broni palnej niektóre oddziały uzbrojono całkowicie (bataliony grenadierów) lub częściowo w kosy; kosynierami nazywano również uzbrojonych w kosy powstańców 1830–31, 1848 i 1863–64.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kosynierzy, koniec XVIII w.rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia