kontrapulsacja
 
Encyklopedia PWN
kontrapulsacja
[łac.],
metoda mech. wspomagania krążenia krwi;
realizowana przez ucisk naczyń tętniczych kończyn za pomocą opasek wypełnianych okresowo gazem, powodujących wyciskanie krwi z kończyn w kierunku centralnym i zwiększających w ten sposób ciśnienie krwi w aorcie — k. zewnętrzna, lub za pomocą balonu wypełnianego okresowo gazem, wprowadzanego do aorty przez tętnicę udową — k. wewnętrzna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia