konsekracja
religiozn.:
[łac. consecratio ‘poświęcenie’],
konsekracja
Encyklopedia PWN
1) poświęcenie, przeznaczenie na wyłączny użytek kultu rel. (np. konsekracja kościoła w katolicyzmie);
2) wyświęcenie danej osoby i powierzenie jej szczególnego rodzaju służby Bożej, np. konsekracja biskupa — udzielenie święceń biskupich;
3) w katolicyzmie szczytowy moment mszy świętej, przeistoczenie, podczas którego odbywa się misterium przemiany chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa.
