konferencja episkopatu, konferencja biskupów,
zgromadzenie ogółu biskupów katol. (ordynariuszy, sufraganów, emerytowanych) z danego państwa (regionu, kontynentu),
konferencja episkopatu
Encyklopedia PWN
obradujące pod kierunkiem obieralnego przewodniczącego na konferencjach plenarnych kilka razy w roku oraz w komisjach problemowych, konferencje episkopatu uzyskały szerokie kompetencje duszpasterskie i adm. po Soborze Watykańskim II, który podkreślił zasadę kolegialności episkopatu; decyzje konferecji episkopatu, potwierdzone przez Stolicę Apostolską, są obowiązującym prawem; obecnie istnieje ponad 100 komisji episkopatu, m.in. Rada Konferencji Biskupów Europy (CCEE), Rada Episkopatu Ameryki Łac. (CELAM); w Polsce tradycja konferencji episkopatu, tzw. collegium episcoporum, sięga końca XVIII w., wznowiona 1917 przez kard. A. Kakowskiego (w okresie zaborów niektórzy biskupi pol. brali udział w konferencjach austr. i niem.); od VII 1945 stałe konferencje plenarne odbywają się 5–7 razy w roku; prace konferencji episkopatu koordynuje sekretariat w Warszawie i obieralna Rada Gł., licząca 10 członków; obecnie Konferencji Episkopatu Polski przewodniczy arcybp przemys. J. Michalik (wybrany III 2004 na 5-letnią kadencję).
