komparator
 
Encyklopedia PWN
komparator
[łac. comparo ‘porównuję’],
metrol. układ elektroniczny porównujący sygnał badany z sygnałem wzorcowym (odniesienia) w celu stwierdzenia zgodności lub niezgodności ich parametrów (np. fazy, amplitudy);
stosowany w urządzeniach i przyrządach pomiarowych, dyskryminatorach, przetwornikach analogowo-cyfrowych itp. Rozróżnia się k. cyfrowe — do porównywania 2 sygnałów cyfrowych (2 słów n-bitowych) i k. analogowe — do porównywania 2 sygnałów analogowych; układ służący do porównywania faz 2 sygnałów (analogowych) jest nazywany k. fazy. Współcześnie wytwarzane k. są z reguły monolitycznymi układami scalonymi. Podstawowymi parametrami k. są zdolność rozdzielcza i szybkość działania; są one zwykle optymalizowane w danym układzie, gdyż wzrost jednego z tych parametrów powoduje zmniejszanie się drugiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia