kognitywne językoznawstwo,
prąd metodol. ukształtowany w językoznawstwie amer. w latach 80. XX w.;
kognitywne językoznawstwo
Encyklopedia PWN
inspirowany przez osiągnięcia neurofizjologii, psychologii i antropologii kulturowej; opozycyjny do strukturalizmu i transformacyjno-generatywnej gramatyki.
