kłokoczka
 
Encyklopedia PWN
kłokoczka, Staphylea,
rodzaj roślin okrytozalążkowych drzewiastych z rodziny kłokoczkowatych (Staphyleaceae);
11–12 gat. krzewów występujących w strefie umiarkowanej Eurazji i Ameryki Północnej; liście nieparzystopierzaste, ułożone nakrzyżlegle; kwiaty białe, pachnące, miododajne, zebrane w wiechy; owoc — rozdęta, pergaminowata torebka z twardymi, lśniącymi nasionami wielkości pestki czereśni; kłokoczki są z rzadka sadzone jako krzewy ozdobne w południowej Polsce; na Pogórzu Karpackim rośnie dziko, zwykle na glebach wapiennych kłokoczka południowa, S. pinnata, pod całkowitą ochroną gatunkową; krzew związany z wieloma pol. zwyczajami lud., z jego nasion robiono różańce.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kłokoczka południowa (Staphylea pinnata) fot. A. Stachurska-Swakoń/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia