klif

klif

[ang.],

faleza,

urwisko brzegu mor. lub jeziornego;

powstaje w wyniku niszczenia wysokiego brzegu przez falowanie i ustawicznie przemieszczany przez nie luźny materiał skalny (abrazja); fale podcinają brzeg, co prowadzi do tworzenia się w nim zagłębienia, zw. niszą abrazyjną lub podciosem brzegowym; w miarę pogłębiania się niszy następuje obrywanie się coraz wyższych partii brzegu i powstawanie stromego urwiska, u którego podstawy rozwija się słabo pochylona w kierunku morza powierzchnia, zw. platformą abrazyjną; w ten sposób k. stale się cofa (k. żywy), aż do momentu, w którym znajdzie się poza zasięgiem fali przybojowej (k. martwy); wybrzeża klifowe występują np. w Irlandii, Wielkiej Brytanii i RPA; w Polsce k. znajdują się m.in. w Międzyzdrojach, Jastrzębiej Górze, Orłowie.

Klifowe wybrzeże nad Oceanem Spokojnym w pobliżu Antofagasty, oddzielony od lądu łuk skalny zwany La Portada (Chile)